op 1800 meter hoogte in de noordelijke kaukasus, in de russische deelrepubliek dagestan, ligt koebatsji; een dorpje met een kleine drieduizend zielen waarvan het lot lang door zilver is bepaald
sabels, zwaarden en maliënkolders gemaakt in koebatsji vonden in de XIIX eeuw gretig aftrek in het midden-oosten. en de in koebatsji vervaardigde zilveren kunstvoorwerpen, met hun verfijnde decoraties, bleken later weer zeer geliefd in tsaristisch rusland en door de leiders van de sovjet-unie
maar tijden veranderen. het vooruitzicht van de huidige generatie meesters – zoals de zilversmeden hier worden genoemd – is inmiddels verre van rooskleurig. waar de kostprijs van ruwe grondstof chronisch stijgt, daalt de vraag naar zilverwerk onafgebroken
vanwege de economisch belabberde situatie is een toekomst als meester voor menig koebat niet langer vanzelfsprekend. veel jongeren wijken dan ook uit naar de stad om daar hun geluk te beproeven. slechts een klein aantal blijft koebatsji trouw. al was het enkel om kennis en traditie voor uitsterven te behoeden…
